Scarface
You wanna
fuck with me? Okay. You wanna play rough?
Okay. Say hello to my little friend!
Τι μπορείς να πεις και να σχολιάσεις για μια συνεργασία με
τα εξής ονόματα:
Σκηνοθέτης Μπράιαν Ντε Πάλμα, σεναριογράφος Όλιβερ Στόουν,
παραγωγός Μάρτιν Μπέργκμαν και πρωταγωνιστής Αλ Πατσίνο.
Η χρονολογία είναι
1983 και θεωρήθηκε σωστή περίοδος για να γίνει το remake της ομότιτλης ταινίας του 1932
παρακαλώ και είναι αφιερωμένη τους Χέχτ και Χωκς συντελεστές της αρχικής.
Η
ταινία αναφέρεται στον Τόνι Μοντάνα και στην άνοδό του στην κορυφή της
αυτοκρατορίας διακίνησης κοκαΐνης στο Μαϊάμι.
Δεν είναι τυχαίο πάντως πως ο
Στόουν έγραφε το σενάριο ενώ ο ίδιος αντιμετώπιζε την εξάρτησή του από την
κοκαΐνη.
Στην καρέκλα του σκηνοθέτη αρχικά ήταν να καθίσει ο Σίντνευ
Λούμετ, αλλά τα παράτησε. Δική του ιδέα ήταν οι χαρακτήρες να είναι
Κουβανοί.
Ο Στήβεν Μπάουερ είναι ο
μοναδικός αληθινός Κουβανός από όλο το καστ.
Τον πρωταγωνιστικό ρόλο αρνήθηκε ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο. Τον ρόλο της Ελβίρα αρνήθηκαν οι Ροζάννα
Αρκέτ, Μέλανι Γκρίφιθ, Κιμ Μπάσινγκερ, Τζόντι Φόστερ και Μπρουκ Σιλντς, ενώ
στην οντισιόν εμφανίστηκαν οι Τζίνα Ντέιβις, Κάρυ Φίσερ και Σάρον Στόουν. Η Μίριαμ Κόλον που παίζει την μητέρα του
Πατσίνο είναι μόλις 4 χρόνια μεγαλύτερη του.
Ο Τζον Τραβόλτα ήταν στα υπόψη για τον ρόλο του Μάνι Ριμπέρα.
Ο Πατσίνο έχει παραδεχθεί πως ο συγκεκριμένος
ρόλος του είναι και ο αγαπημένος του.
Η αρχική ιδέα του ριμέικ ήθελε το όλο σκηνικό να λάβει χώρα
στο Σικάγο αλλά λόγω περιορισμών στο μπάτζετ απορρίφθηκε.
Τα γυρίσματα έλαβαν
χώρα στο Μαϊάμι της Φλόριντα και στο Λος Άντζελες.
Υπήρξε πρόβλημα στην
παραγωγή της ταινίας, αφού ο τουριστικός οργανισμός του Μαϊάμι απαγόρευε τα
γυρίσματα διότι θεωρούσαν πως τέτοιες εικόνες ναρκωτικών και γκάνγκστερ θα
έδιωχναν τους τουρίστες.
Η λέξη που
χρησιμοποιεί ο Πατσίνο για την κοκαΐνη ‘’γιέγο’’ είναι αργκό που την εφάρμοσε
μόνος του χωρίς να υπάρχει στο σενάριο. Λέγεται πως η ουσία που χρησιμοποιήθηκε
για την κοκαΐνη ήταν γάλα σκόνη, αλλά ποτέ δεν αποδείχτηκε η πραγματική ουσία.
Δεν έλειψαν οι τραυματισμοί στα γυρίσματα με
τον Πατσίνο σε μια σκηνή δράσης και πιάνοντας ένα όπλο από την κάννη να καεί
στο χέρι του και ας χρησιμοποιήσουν άσφαιρα.
Ο Στόουν ονόμασε τον ήρωα Τόνυ Μοντάνα, από τον αγαπημένο
του ποδοσφαιριστή Τζόε Μοντάνα. Αν και ορθός ο τίτλος, ως Scarface, ο Μοντάνα αναφέρεται μόνο μια
φορά σε όλη τη ταινία.
Στην ταινία
πέθαναν (κινηματογραφικά) συνολικά 42 άτομα και η λέξη fuck χρησιμοποιήθηκε συνολικά 226 φορές,
δηλαδή περίπου 1,5 σε κάθε λεπτό.
Βγήκε
τρεις φορές ακατάλληλη και ενώ κάθε φορά ο Ντε Πάλμα έκανε περικοπές στις
σκηνές βίας.
Επηρέασε την τότε σκηνή
Χιπ-Χοπ και Ραπ και αρκετοί διάλογοι της έγιναν στίχοι.
Δεν κατάφερε να κερδίσει κανένα βραβείο,
πράγμα που σίγουρα θεωρείται άδικο.
Με
ένα καλό μπάτζετ των 25.000.000$ κατάφερε να φτάσει σε κέρδη τα 66.000.000$
παγκοσμίως.
Με βάση το IMDB η ταινία βρίσκεται στην 141η θέση
των καλύτερων ταινιών όλων των εποχών, στην 48η θέση καλύτερης εγκληματικής,
στην 23η θέση της δεκαετίας 1980-1989 και στη 2η θέση για το έτος 1983.
ΤΑΙΝΙΑ : SCARFACE
ΕΙΔΟΣ : ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ
ΕΤΟΣ : 1983
ΧΩΡΑ : ΑΜΕΡΙΚΗ
ΓΛΩΣΣΑ : ΑΓΓΛΙΚΑ
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ : BRIAN DE
PALMA
ΣΕΝΑΡΙΟ :
OLIVER STONE
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
: AL PACINO, MICHELLE PFEIFFER, STEVEN
BAUER
ΔΙΑΡΚΕΙΑ : 165’
ΛΕΠΤΑ
Trailer : https://youtu.be/7pQQHnqBa2E
ΠΛΟΚΗ : Η ταινία
αφηγείται, με βάση το γεγονός της απέλασης 25 χιλιάδων Κουβανών από τη χώρα
τους το 1981, τη ζωή ενός εγκληματία, από αυτούς που απελάθηκαν, ο οποίος
εγκαταστάθηκε στο Μαϊάμι αρχίζοντας αμέσως την καριέρα στον υπόκοσμο.
ΚΡΙΤΙΚΗ:
Εκσυγχρονισμένο ριμέικ της ομότιτλης κλασικής γκανγκστερικής ταινίας του
’32, αιματηρό, υπερβολικό και καταπληκτικά δουλεμένο, με μια αξέχαστη θεατρική
ερμηνεία από τον Αλ Πατσίνο.
Η μελέτη πάνω στις εύθραυστες καταστάσεις του
αρσενικού εγώ και η δύναμη της εξουσίας είναι σήμα κατατεθέν σε ταινίες του Ντε
Πάλμα.
Ξεκινώντας με ντοκιμαντερίστικα πλάνα με το κύμα των Κουβανών
μεταναστών, προσθέτει μια πολιτική διάσταση που αλλάζει το πλαίσιο του αρχικού
σεναρίου.
Ο πρωταγωνιστής μας συνειδητοποιεί γρήγορα ότι το έγκλημα και ο φόνος
είναι ο καλύτερος τρόπος για να ξεφύγει από το γκέτο των μεταναστών.
Η άνοδος
και η πτώση του αποδίδονται με έναν θεαματικό και φανταχτερό τρόπο, με τον
σκηνοθέτη να εκμεταλλεύεται κάθε ευκαιρία για να δώσει έμφαση στις τάσεις της
μόδας και της μουσικής της δεκαετίας εκείνης, προκειμένου να αντισταθμίσει την
αιματοχυσία και την προδοσία. Θεωρείται ως το πρώτο μεταμοντέρνο γκανγκστερικό
έπος.
Η ταινία διαθέτει στοιχεία εκπληκτικής αυτοσυνείδησης και μια μεγαλοπρεπή
αφήγηση παλαιού τύπου, με την καθαρτική της δύναμη να είναι τεράστια.
Το
κλασικό θέμα της εμμονής του ήρωα με την περιοχή ελέγχου του και την απώλεια
της εξουσίας, οδηγείται σε ένα καινούργιο μελοδραματικό άκρο.
Ο Τόνι
ονειρεύεται τον απόλυτο έλεγχο πάνω στα πάντα, αλλά δεν μπορεί να ελέγξει
τίποτα όντας ανίκανος από την χρήση ναρκωτικών.
Ο μικρόκοσμος της κοινωνίας
εκρήγνυται σε χίλια κομμάτια, σε μια ανατρεπτική απόλαυση μέσω αυτού του
αριστουργήματος.
Αδιαμφισβήτητα
κλασική.
Βαθμολογία : 8,5/10
Panos "The Mechanic"
