"The Infinity Saga"
Phase 0
Τι είναι το MCU ?
Το Marvel Cinematic Universe είναι ένα αμερικανικό franchise που επικεντρώνεται σε ένα κοινό σύμπαν, σε μια σειρά ταινιών υπέρ-ηρώων, που παράγονται ανεξάρτητα από τα Marvel Studios και βασίζονται σε χαρακτήρες που κυκλοφόρησε η Marvel Comics. Αυτό το κοινό σύμπαν, όπως και το αρχικό Marvel Universe που συναντήσαμε πρώτα σε comic books, δημιουργήθηκε από τη διασταύρωση κοινών στοιχείων σχεδίων, ρυθμίσεων, χαρακτήρων.
Η πρώτη ταινία που κυκλοφόρησε στο MCU ήταν ο Iron Man (2008), ο οποίος ξεκίνησε την πρώτη φάση των ταινιών που κορυφώθηκε στην ταινία crossover Marvel's The Avengers (2012). Η δεύτερη φάση ξεκίνησε με το Iron Man 3 (2013) και ολοκληρώθηκε με τον Ant-Man (2015). Το MCU βρίσκεται αυτή τη στιγμή στη Φάση Τρία, η οποία ξεκίνησε με το Captain America: Εμφύλιος Πόλεμος (2016) και θα ολοκληρωθεί με το Avengers: Endgame (2019). Η εταιρεία ονόμασε, σαν συλλογή, αυτές τις τρεις πρώτες φάσεις : The Infinity Saga.
Η Φάση Τέσσερα είναι ήδη στα σκαριά, θα ξεκινήσει με το Spider-Man: Far From Home (2019) και θα μας εντάξει σε μια καινούργια περίοδο.
Να αναφέρουμε πως η Marvel επέκτεινε περαιτέρω το σύμπαν της, στην τηλεόραση και στις διάφορες διαδικτυακές πλατφόρμες, με διάφορες σειρές όπως : Agents of S.H.I.E.L.D., Agent Carter, Inhumans, Daredevil, Jessica Jones, Luke Cage, Iron Fist, The Defenders, The Punisher, Runaways, Cloak & Dagger και ήδη ετοιμάζονται τα : The Vision and Scarlet Witch, Loki, Falcon, Winter Soldier.
Το franchise περιλαμβάνει φυσικά comics, soundracks, video games, διαφημίσεις, ειδικούς οδηγούς επεξήγησης ταινιών και χρονοδιαγραμμάτων, ακόμα και μεγάλα θεματικά πάρκα και αξιοθέατα, όπως σε θέρετρα του Walt Disney, στο Discovery Times Square και στο Queensland Gallery of Modern Art.
Η εμπορική επιτυχία του franchise είναι τεράστια, αυτό όμως για κάποιους κριτικούς είναι μείον, αναφέροντας πως μερικές από τις ταινίες και τηλεοπτικές σειρές του έχουν υποφέρει στην υπηρεσία αυτού του ευρύτερου σύμπαντος.
Έντονη φημολογία υποστηρίζει πως η δημιουργία του MCU ήταν εμπνευσμένη από το Batman Begins του Nolan και της DC. Με την σειρά του πάντως έχει εμπνεύσει άλλα κινηματογραφικά και τηλεοπτικά στούντιο, να αναλάβουν τα δικαιώματα προσαρμογής χαρακτήρων comic, για να δημιουργήσουν παρόμοια κοινά σύμπαντα.
Ήταν το MCU προγραμματισμένο πριν από το πρώτο Iron Man ή αποφάσισαν να το δημιουργήσουν βλέποντας την επιτυχία και την κερδοφορία του;
Η Marvel μόλις είχε ξεφύγει από την πτώχευση, όταν έβγαλε δάνεια ύψους περίπου 500 εκατομμυρίων δολαρίων με σχέδιο να δημιουργήσουν μερικές ταινίες υπέρ-ηρώων που θα βοηθούσαν, εάν ήταν επιτυχείς, να ξεκινήσουν ένα μεγαλύτερο κινηματογραφικό σύμπαν. Το σχέδιο ήταν να χρησιμοποιηθούν ήρωες Β και Γ διαλογής , με αποκορύφωμα μια ταινία με τους φίλους των Avengers (καθώς τα μεγαλύτερα ονόματα όπως Spider-Man, X-Men και Fantastic Four ήταν στα χέρια άλλων στούντιο).
Έτσι, η Marvel επέλεξε τους Iron Man και Hulk ως τους δύο πρώτους χαρακτήρες της, με την υπόθεση ότι η ταινία του Hulk θα ήταν πιο δημοφιλής λόγω της αναγνώρισης του ονόματος και της θέσης του χαρακτήρα σαν πρωτοκλασάτο όνομα, που είχε προηγούμενη ζωντανή δράση και κινούμενη επωνυμία που βοήθησε να πουλήσει εμπορεύματα. Ο Iron Man αναμενόταν να έχει ανταπόκριση σαν μια μέτρια ταινία X-Men.
Τόσο η ταινία Iron Man όσο και η ταινία Hulk περιελάμβαναν αναφορές σε πτυχές ενός μεγαλύτερου κοινόχρηστου σύμπαντος και επαναλαμβανόμενους χαρακτήρες, με κάποιες post-credit σκηνές.
Τα πράγματα δεν πήγαν όπως είχαν προγραμματιστεί, αφού ο Iron Man έγινε μεγάλη επιτυχία, ενώ το The Incredible Hulk δεν κάλυψε ούτε καν τον προϋπολογισμό παραγωγής. Η απεικόνιση του Tony Stark από τον Robert Downey Jr. έγινε ο άξονας γύρω από τον οποίο περιστρέφεται η πρώτη φάση του κινηματογραφικού σύμπαντος του Marvel.
Η Marvel είχε ήδη διατυπώσει τα σχέδιά του για διαφορετικές φάσεις για να οικοδομήσει και να επεκτείνει τον κινηματογραφικό κόσμο των υπέρ-ηρώων. Πρώτα ήθελαν να κάνουν μια σειρά σόλο ταινιών για τους πρωταρχικούς ήρωες (Iron Man, Hulk, Captain America, Thor) που θα οδηγούσαν στους The Avengers. Οι σόλο ταινίες έπρεπε να είναι αρκετά επιτυχείς ώστε να δείχνουν ότι το κοινό ενδιαφέρθηκε και να προσφέρει μέτρια ροή εσόδων. Η πραγματική αποπληρωμή δεν θα ήταν αυτές οι πρώτες ταινίες (αν και οι δύο πρώτες ταινίες του Iron Man ήταν πράγματι μεγάλες επιτυχίες), αλλά μάλλον η κινηματογραφική ταινία που θα μπορούσε να αποδείξει ότι το σχέδιο είχε λειτουργήσει ή η απόδειξη ότι ήταν ανόητη και έτσι πιθανώς θα τελειώσουν τα μεγαλύτερα σχέδια της Marvel.
Έτσι η Marvel ξεκίνησε με ένα σχέδιο για την οικοδόμηση ενός μεγαλύτερου κινηματογραφικού συνόλου πολλών διαφορετικών ηρώων που όλοι συνυπάρχουν σε έναν κοινό κόσμο. Πριν ξεκινήσουν ακόμα την προπαραγωγή στην πρώτη τους ταινία, το σχέδιο ήταν να συνδεθούν οι ταινίες μαζί και να δημιουργηθεί κάτι που δεν είχε γίνει ποτέ πριν. Για αυτό το σκοπό υπήρξε ένα μεγάλο πλήθος συγγραφέων comics, ως σύμβουλοι των ταινιών, αλλά όχι πια.
Για να εξασφαλίσουν τα δάνεια, η εταιρεία παραχώρησε τα δικαιώματα σε όλους τους χαρακτήρες ως εγγύηση, οπότε αν οι ταινίες δεν απέφεραν κέρδη, τότε η Marvel θα έπρεπε να παραιτηθεί από τα κινηματογραφικά δικαιώματα τους ως μέρος της αποπληρωμής των δανείων. Ήταν επικίνδυνο, αλλά είχε ένα σχέδιο, έγινε σωστά και το κοινό έστεψε με επιτυχία το ρίσκο αυτό.
Διαδικασία ανάπτυξης, διανομής
και επιχειρηματικές πρακτικές
Το 2005, η Marvel Entertainment άρχισε να σχεδιάζει να παράγει ανεξάρτητα τις δικές της ταινίες και να τις διανέμει μέσω της Paramount Pictures. Προηγουμένως, είχε συνεργαστεί με την Columbia Pictures, τη New Line Cinema και άλλους, συμπεριλαμβανομένης μιας επταετούς συμφωνίας ανάπτυξης με τον 20ο αιώνα Fox. Πραγματοποίησε σχετικά μικρό κέρδος από τις συμφωνίες αδειοδότησης με άλλα στούντιο και ήθελε να βγάλει περισσότερα χρήματα από τις ταινίες της διατηρώντας παράλληλα τον καλλιτεχνικό έλεγχο των έργων και τη διανομή. Ο Avi Arad, επικεφαλής του τμήματος ταινιών του Marvel, ήταν ευχαριστημένος με τις ταινίες του Spider-Man του Sam Raimi στη Sony, αλλά ήταν λιγότερο ευχαριστημένος από τους άλλους. Ως αποτέλεσμα, αποφάσισαν να δημιουργήσουν το Marvel Studios, το πρώτο ανεξάρτητο κινηματογραφικό στούντιο του Hollywood.
Το δεξί χέρι του Arad, Kevin Feige, συνειδητοποίησε ότι αντίθετα με τους Spider-Man και X-Men, των οποίων τα δικαιώματα ταινίας είχαν άδεια στη Sony και Fox αντίστοιχα, στη Marvel άνηκαν ακόμα τα δικαιώματα των βασικών μελών των εκδικητών. Ο Feige οραματίστηκε να δημιουργήσει ένα κοινό σύμπαν ακριβώς όπως οι δημιουργοί Stan Lee και Jack Kirby είχαν κάνει με τα κόμικ τους στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Για να αντλήσει κεφάλαια, το στούντιο εξασφάλισε χρηματοδότηση από επταετή αναχρηματοδοτούμενη πιστωτική διευκόλυνση ύψους 525 εκατομμυρίων δολαρίων με την Merrill Lynch. Το σχέδιο της Marvel ήταν να απελευθερώσει ξεχωριστές ταινίες για τους κύριους χαρακτήρες της και στη συνέχεια να τις συγχωνεύσει σε ταινία crossover .
Ο Arad, ο οποίος αμφέβαλε για τη στρατηγική, παραιτήθηκε το επόμενο έτος και ο Feige έμελε να γίνει το μεγάλο κεφάλι της εταιρείας, οδηγώντας την σε κολοσσό που γνωρίζουμε όλοι. Κίνηση ματ έγινε στις 19 Μαρτίου του 2019, όπου έναντι του ποσού των 71.300.000.000$, η Walt Disney Company συμφώνησε να αποκτήσει περιουσιακά στοιχεία της 21ης Century Fox, με την εξαγορά να επιστρέφει τα δικαιώματα του Deadpool, των X-Men και Fantastic Four στα Marvel Studios, τα οποία θα δημιουργήσουν πλουσιότερους, πιο περίπλοκους κόσμους αλληλοσυνδεόμενων χαρακτήρων και ιστοριών.
Τα Marvel Studios ανέπτυξαν συγκεκριμένες επιχειρηματικές πρακτικές για να δημιουργήσουν το κοινό τους σύμπαν, συμπεριλαμβανομένης της επιλογής κινηματογραφιστών που θεωρούνταν "εκτός αριστερού πεδίου", δεδομένης της προηγούμενης εργασίας τους.
O Feige έχει δηλώσει πως δεν θέλουν απλά να σκηνοθετηθεί μια μεγάλη, γιγαντιαία ταινία οπτικών εφέ, απλά για να κάνουν μια μεγάλη, γιγαντιαία ταινία οπτικών εφέ, αλλά κάτι ιδιαίτερο και φοβερό. Για αυτό, έχει κάνει μεγάλες μεταγραφές, όπως ο Jon Favreau, ο Joss Whedon, ο Kenneth Branagh και οι αδελφοί Russo. Το στούντιο αναζητά κινηματογραφιστές οι οποίοι είναι σε θέση να καθοδηγήσουν μια ταινία.
Υπάρχει ένας πυρήνας μιας ιδέας, ο οποίος παρουσιάζεται σε πιθανούς διευθυντές κατά τη διάρκεια αρκετών συναντήσεων, για συζήτηση και περαιτέρω επέκταση. Συχνά δημιουργούν ένα "lookbook" επιρροών από τα κόμικς και το τμήμα οπτικής ανάπτυξης, για να δημιουργήσουν ένα οπτικό πρότυπο για την ταινία, τα οποία το στούντιο επεξεργάζεται κάθε 18 μήνες περίπου, για να προγραμματίσει και να αναπτύξει τις φάσεις της MCU. Αυτά τα lookbooks δεν εμφανίζονται πάντοτε στους σκηνοθέτες, ενώ μερικές φορές προτιμά να αφήσει τον σκηνοθέτη να προσφέρει τις δικές του ιδέες πρώτα.
Υπάρχει ένας πυρήνας μιας ιδέας, ο οποίος παρουσιάζεται σε πιθανούς διευθυντές κατά τη διάρκεια αρκετών συναντήσεων, για συζήτηση και περαιτέρω επέκταση. Συχνά δημιουργούν ένα "lookbook" επιρροών από τα κόμικς και το τμήμα οπτικής ανάπτυξης, για να δημιουργήσουν ένα οπτικό πρότυπο για την ταινία, τα οποία το στούντιο επεξεργάζεται κάθε 18 μήνες περίπου, για να προγραμματίσει και να αναπτύξει τις φάσεις της MCU. Αυτά τα lookbooks δεν εμφανίζονται πάντοτε στους σκηνοθέτες, ενώ μερικές φορές προτιμά να αφήσει τον σκηνοθέτη να προσφέρει τις δικές του ιδέες πρώτα.
Όλο αυτό αντλείτε από τη παρουσίαση του σκηνοθέτη, με ιδέες τέχνης και storyboards από τον ίδιο και τους επαγγελματίες που προσέλαβε, να πουλήσει τον εαυτό του και το όραμά του για την ταινία. Μοιράζονται αρκετές διαφορετικές ιδέες για το τι θα μπορούσε να δημιουργηθεί , με βίντεο αναφοράς, σελίδες σεναρίων, όλα όσα θα μπορούσε να εξελίξει τον χαρακτήρα, από το θέμα της ταινίας ,μέχρι τον τόνο της ταινίας ,στο στυλ μάχης, σε αυτό που τους άρεσε με τον χαρακτήρα και τι δεν τους άρεσε. Είναι ένα παράξενο είδος συνεργασίας συγγραφέων και σκηνοθετών, που εργάζονται μαζί για να δημιουργήσουν αυτό το βιώσιμο σύμπαν. Σπουδαίο για το MCU, είναι ένα πολύ απέραντο, αλληλένδετο σύμπαν, όπου οι χαρακτήρες θα έχουν την άνοδο και την πτώση τους.
Από τη στιγμή που το κινηματογραφικό σύμπαν κινείται προς τα εμπρός, υιοθετεί το ίδιο μοτίβο, όπου υπάρχει κλείσιμο με ορισμένους χαρακτήρες και νέες αρχές με άλλους . Ο πιο απλός τρόπος να περιγραφεί αυτό είναι πως η Marvel δεν συναντιέται με τους κινηματογραφιστές και λέει : «Εδώ είναι η επόμενη ταινία», αλλά : "Ποια είναι η επόμενη ταινία;" Αυτή είναι η διαδικασία.
Από τη στιγμή που το κινηματογραφικό σύμπαν κινείται προς τα εμπρός, υιοθετεί το ίδιο μοτίβο, όπου υπάρχει κλείσιμο με ορισμένους χαρακτήρες και νέες αρχές με άλλους . Ο πιο απλός τρόπος να περιγραφεί αυτό είναι πως η Marvel δεν συναντιέται με τους κινηματογραφιστές και λέει : «Εδώ είναι η επόμενη ταινία», αλλά : "Ποια είναι η επόμενη ταινία;" Αυτή είναι η διαδικασία.
Κάθε φορά που η δημιουργική ομάδα κάθε ταινίας καταλήγει με εννοιολογικό τρόπο στο τι θέλει να κάνει, τίθενται ερωτήσεις σχετικά με το αν αυτή θα παρεμβαίνει σε ιστορία άλλης ταινίας και ξεκινάει η αναζήτηση κάποιας διασύνδεσης. Το πράγμα για την Marvel είναι ότι ψάχνουν καλλιτέχνες που είναι πρόθυμοι να πάρουν ευκαιρίες και είναι πρόθυμοι να δημιουργήσουν χαρακτήρες, ακόμα κι αν ο χαρακτήρας αυτός ήταν εδώ και χρόνια σε κόμικς.
Τα Marvel Studios άρχισαν επίσης να “κλειδώνουν” τους ηθοποιούς τους για πολλές ταινίες, από 3 ή περισσότερες, μέχρι και σπάνια 9 ή ακόμα και 12 ταινίες. Οι συμβάσεις του κάθε ηθοποιού περιλαμβάνουν επίσης ρήτρες που επιτρέπουν στη Marvel να χρησιμοποιεί έως και τρία λεπτά από την απόδοση ενός ηθοποιού από μια ταινία στην άλλη, η οποία περιγράφεται ως "γεφυρωτικό υλικό".
Panos "The Mechanic"
#cinethismos
