Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2016

Κριτική : Green Room



Τίτλος : Green Room  (2015)
Κατηγορία :  Θρίλερ
Διάρκεια :   95’ Λεπτά
Σκηνοθεσία :  Jeremy Saulnier
Πρωταγωνιστούν :  Anton Yelchin, Imogen Poots, Alia Shawkat



Πλοκή : Ένα punk-rock συγκρότημα είναι αναγκασμένο να αγωνιστεί για την επιβίωση του, όταν θα γίνουν μάρτυρες μιας δολοφονίας σε ένα νεο-ναζιστικό μπαρ skinhead και ο αρχηγός τους δεν θέλει καμία εκκρεμότητα.



Κριτική : Το Green Room είναι μια ταινία που παλεύει άξια να ξεφύγει από τα τετριμμένα του είδους. Παρουσιάζεται ως θρίλερ και όντως ατόφια το επιβεβαιώνει, δημιουργώντας μια μίξη διαφορετικών παρακλαδιών του είδους. 
Το ότι εξελίσσεται σε έναν χώρο, στο μεγαλύτερο μέρος της, δίνει έναν κλειστοφοβικό τόνο, διατηρώντας πάντα υψηλά την ένταση, ζωγραφίζοντας τον όρο απελπισία και τα όρια αυτής στο που μπορούν να σε οδηγήσουν και από τις δυο μεριές. Οι χαρακτήρες μπορεί να μην παρουσιάζονται σε βάθος και να μην εντείνονται οι σχέσεις τους, αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο. 
Το σημαντικό είναι ότι ο σκηνοθέτης αποτυπώνει όλη την αγριότητα στις δυνατές αιματηρές σκηνές, με τον πιο αληθοφανή/ρεαλιστικό τρόπο, αποφεύγοντας τα κραυγαλέα εφέ και κλισέ που συναντάμε συχνά και δίνει μια στέρεα μορφή στον όρο gore. Καταλυτική η αγωνιώδης ατμόσφαιρα, με ιδιαίτερη βαρύτητα στην undergroung χροιά που έχει όντας ανεξάρτητη παραγωγή. 
Έχει ανατροπές που δεν τις περιμένεις, οι ερμηνείες είναι συμπαθητικές και λογικές, με την ερμηνεία του Patrick Stewart να είναι ιδανική για τον ρόλο προσδίδοντας ακριβώς την ανάγκη που χρειαζόταν, σε όλα αυτά προστίθεται και μια πολιτικοκοινωνική μεριά για να φρεσκάρει κάπως την όλη υπόθεση και καταλήγει να σου αφήνει την αίσθηση της ικανοποίησης στην μικρή της διάρκεια.

Βαθμολογία : 6,5/10
Panos “The Mechanic”
#cinethismos