Κριτική : La Piel Que Habito

Τίτλος : La Piel Que Habito  (2011)

Κατηγορία : Ψυχολογικό / Θρίλερ

Διάρκεια : 115'

Σκηνοθεσία : Pedro Almodovar

Πρωταγωνιστούν : Antonio Banderas, Elena Anaya, Jan Cornet

Trailer : https://www.youtube.com/watch?v=PavJUoZNT7g

Πλοκή : Ένας πλαστικός χειρουργός, κυνηγημένος από τα οικογενειακά τραύματα του παρελθόντος, προσπαθεί να δημιουργήσει ένα άφθαρτο δέρμα, κάνοντας πειράματα σε μια νέα γυναίκα την οποία κρατά αιχμάλωτη.

Κριτική : Ένας από τους κορυφαίους σκηνοθέτες, πιο ιδιαίτερος και πιο ώριμος από ποτέ, έρχεται να μας προκαλέσει με το πιο σκοτεινό προκλητικά άρρωστο νουάρ της καριέρας του. 

Ένα τολμηρά ακραίο μελόδραμα, μια συναρπαστική τραγωδία χαρακτήρων, με τα κίνητρα και τις ενέργειές τους να ξεπερνούν κάθε λογική, που σίγουρα θα ενοχλήσει αρκετούς θεατές, αλλά θεωρώ πως γίνεται επίτηδες από τον ίδιο τον σκηνοθέτη. 

Ναι μεν η ταινία έχει σαν βασικό χαρακτηριστικό την εκδίκηση, αλλά τα κυρίαρχα στοιχεία που επικρατούν είναι το σεξουαλικό πάθος και η αίσθηση προβληματισμού των εσω-εξωτεριστικών ιδιοσυγκρασιών κάθε χαρακτήρα, κάτι που αγγίζει και τον θεατή. 

Φοβερή φωτογραφία και σκηνοθεσία, ένας Antonio Banderas αινιγματικός, σοβαρός και χωρίς ενδοιασμούς, flashback έξυπνα δομημένα να σου γεμίζουν τα ερωτηματικά της πλοκής και μια ψυχωτική ατμόσφαιρα που σε ανατριχιάζει.

Παρομοιάζεται με τον μύθο του Φρανκενστάιν από πολλούς, αλλά εγώ θα το συγκρίνω με την β' διαλογής ταινία του 2010 ‘’Victim’’, σαφώς όμως ο Almodovar ανέβασε το επίπεδο.

Βαθμολογία : 8/10

Panos "The Mechanic"