Titanic
“I'm the king of the world! “
Η ταινία είναι μια μίξη ρομαντισμού, επικών διαστάσεων περιπέτειας και όλα αυτά με φόντο μια από τις μεγαλύτερες πολύνεκρες καταστροφές τέτοιου είδους. Η ιδέα για τον Τιτανικό μπήκε στον Cameron με το που τελείωσε τον Εξολοθρευτή 2 και επί 5 χρόνια έκανε έρευνα για αυτό.
Τα γυρίσματα είχαν ξεκινήσει από το 1995, όταν τράβηξε πλάνα από τα αληθινά συντρίμμια του Τιτανικού, στα οποία βρισκόταν και ο ίδιος για πολλές ώρες και μέρες. Η ταινία τελικά προβλήθηκε τα Χριστούγεννα του 1997, λόγω καθυστέρησης στην μίξη των σπέσιαλ εφέ που πήρε περισσότερο χρόνο.
Το στούντιο θέλησε αρχικά ως πρωταγωνιστή τον Matthew McConaughey, αλλά ο Cameron ήταν κατηγορηματικός για τον Di Caprio. Σκέψεις υπήρχαν για τον Macaulay Culkin στον πρωταγωνιστικό ρόλο, μα ευτυχώς απορρίφθηκαν, όπως επίσης και για τον Christian Bale ο οποίος απορρίφθηκε λόγω του ότι δεν ήθελαν 2 Άγγλους στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Για τον ρόλο της Rose δοκιμάστηκε η Gwyneth Paltrow και στα υπόψιν ήταν ακόμη οι Nicol Kidman, η Madonna, η Jodie Foster, η Cameron Diaz και η Saron Stone. Η Gloria Stuart ήταν μόλις 86 ετών και με την βοήθεια του make up κατάφερε να μοιάζει 101, κάτι που δεν το ευχαριστήθηκε ιδιαίτερα. Επίσης ήταν η μοναδική από ολόκληρη την παραγωγή που ζούσε το 1912. Στον ρόλο που πήρε τελικά ο δικός μας Billy Zane δοκιμάστηκαν οι Rob Lowe, Ruppert Evereth, Peter Green και Pierce Brosnan.
Ο ρόλος του Capten Smith προτάθηκε στον Robert De Niro, αλλά τον απόρριψε. Για τον ρόλο της Molly Brown είχε ακουστεί δυνατά και το όνομα της Barbra Streisand. Ο Adrian Paul και ο Jack Davenport, ήταν επικρατέστεροι για τον ρόλο του Caledon 'Cal' Hockley, αλλά θεωρήθηκαν πολύ νέοι.
Τα γυρίσματα έλαβαν μέρος στην California, στο Mexico, στον Canada, στο Los Angeles και στον Ατλαντικό Ωκεανό. Τα πλάνα του παγόβουνου ήταν αληθινά τραβηγμένα στην ακτή Nova Scotia. Το μηχανοστάσιο ήταν στην πραγματικότητα το μηχανοστάσιο του πλοίου του Β’ παγκοσμίου πολέμου SS Jeremiah O'Brien. Το ντεκόρ και γενικά το πλοίο μέσα έξω κατασκευάστηκε υπό την επίβλεψη ερευνητών της κανονικής εταιρείας κατασκευής του αληθινού Τιτανικού, με μοναδική ανακρίβεια σε μέγεθος την περίφημη σκάλα του πλοίου που στην πραγματικότητα ήταν μικρότερη και γενικά τα περισσότερα χαρακτηριστικά σε μια κλίμακα του 90% σε σύγκριση με το κανονικό, με την κίνηση του πλοίου να γίνεται με υδραυλικό σύστημα.
Η εμμονή του Cameron στην λεπτομέρεια έφτασε στο σημείο κάθε ένα αντίγραφο να είναι απόλυτα πιστό στο αυθεντικό. Η παραγωγή κατασκεύασε ειδικές κάμερες ώστε να αντέχουν την πίεση του νερού, ώστε τα πλάνα των συντριμμιών να τραβηχτούν από την έξω μεριά του υποβρυχίου. Δεν έλειψαν τα προβλήματα όπως το ότι ηθοποιοί και συνεργείο δηλητηριάστηκαν από το φαγητό βρισκόμενοι στη Νέα Σκωτία ή το ότι η Kate Winslet, όπως και αρκετοί του cast, αρνήθηκε να φορέσει στολή για τα γυρίσματα κάτω από το νερό, με αποτέλεσμα να πάθει πνευμονία και παραλίγο να αποσυρθεί από την ταινία.
Σκηνές είχαν γυριστεί και με τον χαμό αρκετών ζώων, οι οποίες τελικά κόπηκαν στο μοντάζ. Τα παγωμένα πτώματα ήταν κομπάρσοι με ειδική στρώση πούδρας για να φαίνονται πιο αληθινοί. Άσχετη πληροφορία μεν αλλά το αμάξι στο οποίο το ζευγάρι ερωτοτροπεί είναι μάρκας Renault.
Οι κομπάρσοι την ώρα της αναχώρησης από το λιμάνι τραβήχτηκαν σε ένα πάρκινγκ με την μέθοδο green screen. Αρκετοί από τους κομπάρσους οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν σε ολόκληρη την παραγωγή, παρακολούθησαν μαθήματα συμπεριφορά εκείνης της εποχής, από τον χορογράφο της ταινίας. Πολλά τρικ έγιναν με τις κάμερες σε διάφορες γωνίες και μοίρες την ώρα που βυθιζόταν το πλοίο και οι κομπάρσοι έπεφταν στο κενό.
Η σκηνή που το νερό διαλύει την μεγάλη αίθουσα με την σκάλα, για ευνόητους λόγους, έπρεπε και κατάφεραν να την γυρίσουν με ένα μόλις πλάνο, χρησιμοποιώντας 90,000 γαλόνια νερού. Την ώρα που σχεδιάζεται το σκίτσο της Kate, τα χέρια που φαίνονται δεν είναι του Di Caprio, αλλά του Cameron. Στο τέλος των γυρισμάτων ότι απέμεινε από την κατασκευή πουλήθηκε σαν παλιοσίδερα.
Δεν έλειψαν και οι μικροτραυματισμοί, όπως στην σκηνή που σηκώνουν έναν πάγκο, ο Di Caprio έβγαλε τον ώμο του και ο Barry χτύπησε στο σαγόνι. Υπάρχουν σημεία στους διαλόγους, όπου χρησιμοποιήθηκαν πραγματικές φράσεις του πραγματικού συμβάντος από μαρτυρίες. Την μουσική ήταν να συνθέσει η Dolores O'Riordan, αλλά αρνήθηκε λόγω της γέννησης του παιδιού της. Ο Cameron στράφηκε στην Enya, αλλά πάλι δεν υπήρχε ανταπόκριση. Και οι δυο πρωταγωνιστές έμαθαν να χορεύουν την Polka και η Kate έμαθε να κάνει και σκούμπα. Σε ολόκληρη την ταινία ο Di Caprio λέει το όνομα Rose 50 φορές και η Winslet το όνομα Jack 80.
Ήταν η πρώτη ταινία που ξεκίνησε να ενοικιάζεται σε βίντεο ενώ ακόμα παιζόταν στο σινεμά. Είναι η πρώτη ταινία του Cameron η οποία δεν είχε να κάνει με πυρηνικά όπλα. Είναι η τρίτη ταινία, μαζί με τον Ben Hur και το Lord Of the Rings: The Return Of the King, που κέρδισε 11 Oscar. Πρόσφατα ξεπεράστηκε στο box office από το Avatar, του Cameron πάλι.
Ήταν επιλογή να μην υπάρχει κάποιο τραγούδι στην ταινία και χρειάστηκε μυστική μουσική συνεργασία των συντελεστών του γνωστού και άκρως επιτυχημένου “My Heart Will Go On”, το οποίο τελικά και λάτρεψε ο Cameron και φυσικά γνώρισε και τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών.
Εκτός από τα Oscar, κατάφερε να κερδίσει 4 βραβεία Golden Globe, 4 βραβεία Grammy και ακόμα 74 ξεχωριστά βραβεία. Αξιοσημείωτο επίσης πως από τα 11 αυτά Oscar κανένα δεν ήταν για Α’ αντρικό ή γυναικείο ρόλο. Με ένα τεράστιο για την εποχή budget (και το μεγαλύτερο του 20ου αιώνα) του ύψους των 200,000,000$, κατάφερε να κερδίσει παγκοσμίως, το αστρονομικό για τα χρονικά ποσό των 1,850,000,000$ και με την επαναπροβολή του το 2012 σε 3D, ξεπέρασε τα 2,186,772,302$.
Να αναφέρουμε πως το κόστος της πραγματικής κατασκευής του Τιτανικού ήταν 7,500,000$ τότε, δηλαδή 150,000,000$ στα χρηματικά δεδομένα του ’97 (λιγότερα από το κόστος της ταινίας). Η πιο ακριβή σουίτα στον Τιτανικό θα κόστιζε σήμερα 75,000$. Με βάση το IMDB η ταινία δεν βρίσκεται σε υψηλές θέσεις, αλλά πιστεύω πως θα συμφωνήσετε πως είναι λίγο άδικο αυτό.
Ταινία : Titanic
Είδος : Περιπέτεια/Δραματική/Ιστορική/Ρομαντική
Έτος : 1997
Χώρα : Αμερική
Γλώσσα : Αγγλικά
Σκηνοθεσία : James Cameron
Σενάριο : James Cameron
Πρωταγωνιστές : Leonardo Di Caprio, Kate Winslet, Billy Zane
Διάρκεια : 190’ Λεπτά
Πλοκή : Η εκατοντάχρονη Rose, επιζήσασα του «Τιτανικού», διηγείται την ιστορία της πάνω στο θρυλικό υπερωκεάνιο, το οποίο απέπλευσε στις 10 Απριλίου 1912 από το Southampton και δεν έφτασε ποτέ στη New York.
Κριτική: Ο Τιτανικός όντας τρανταχτό παράδειγμα χολιγουντιανής κουλτούρας, παραμένει μια από τις πιο εντυπωσιακές ταινίες όλων των εποχών, όσο αφορά το μέγεθος της παραγωγής και την επική του κλίμακα. Η ιστορία πίσω από αυτό το έργο αγάπης είναι ίσως πιο δραματική και από τα γεγονότα που εκτυλίσσονται στην οθόνη. Ο James Cameron μετά από αυτήν την ταινία χαρακτηρίστηκε ιδιοφυΐα και θεωρείται επάξια ένας από τους πιο επιτυχημένους σκηνοθέτες όλων των εποχών.
Επηρεασμένο από το The Poseidon και το The Love Boat, έχουμε τον έρωτα και την θαλάσσια καταστροφή να διερευνώνται εξίσου. Ο απαγορευμένος έρωτας της νεαρής γόνου καλής οικογένειας, που ετοιμάζεται να παντρευτεί έναν πλούσιο, θρασύδειλο γόη και αναπάντεχα ερωτεύεται έναν υποδεέστερο νέο, αποτελεί την καρδιά της ταινίας και ένα από τα μεγαλύτερα κλισέ, που για εκείνη την εποχή ήταν ακόμα απίστευτα ρομαντικό. Ενώθηκαν άψογα η κλασική έννοια του ρομαντισμού, με την αγωνιώδης ανατριχιαστική περιπέτεια της βύθισης και την διαχρονική συναισθηματική αξία της ιστορίας του πλοίου.
Χρησιμοποιώντας όποια ειδικά εφέ είχε ο σκηνοθέτης απόδωσε τον επερχόμενο τρόμο αναγκάζοντας τους ηθοποιούς του επί μέρες να περνούν ώρες στα παγωμένα νερά. Η ατμόσφαιρα σε όλη την διάρκεια είναι μαγική και σαν αναπαράσταση και σαν κάθε αυτού ύφος. Οι διάλογοι βέβαια είναι εντελώς κοινοί και απλοϊκοί, αλλά δεν είναι το σημαντικό σημείο του σεναρίου. Δεν μπορώ να πω πως οι ερμηνείες ήταν οσκαρικές, αλλά θεωρώ πως οι πρωταγωνιστές όντως ήταν απόλυτα ταιριαστοί στους ρόλους τους και αξιόλογοι για την ταινία.
Αγγίζει σε βάθος τον θεατή, (ειδικά τον θηλυκό πληθυσμό) μιας και ακόμα θυμάμαι τις υποβασταζόμενες γυναίκες τρεμάμενες και κλαμένες να σέρνονται στα πατώματα του σινεμά. Είναι σίγουρα μια σημαντική στιγμή για τον κινηματογράφο και με σιγουριά θεωρείται κλασική ταινία.
Βαθμολογία : 8,5/10
Panos “The Mechanic”
#cinethismos
