Αφιέρωμα : The Shawshank Redemption

The  Shawshank  Redemption

“I believe in two things: discipline and the Bible. Here you'll receive both. Put your trust in the Lord; your ass belongs to me. Welcome to Shawshank.”

Η ταινία είναι βασισμένη στο βιβλίο του Στήβεν Κινγκ με τίτλο “Rita Heyworth and Shawshank Redemption” του 1982, το οποίο είναι μόλις 156 σελίδες. 

Λόγω της φιλίας μεταξύ Κινγκ και Ντάραμποντ, ο συγγραφέας πούλησε πάμφθηνα τα δικαιώματα του βιβλίου, το οποίο μεταφέρθηκε σε σενάριο μόλις σε 8 εβδομάδες. 

Ο σκηνοθέτης Ρομπ Ράινερ ενθουσιάστηκε με το σενάριο και προσέφερε 2,500,000$ για τα δικαιώματα της ταινίας και πρωταγωνιστές τους Χάρισον Φορντ και Τομ Κρουζ, αλλά ο Ντάραμποντ αρνήθηκε θεωρώντας (σωστά) πως αυτή ήταν η ευκαιρία του να πετύχει κάτι μεγάλο.

Αρχικά για τον ρόλο του Άντυ είχαν κάνει πρόταση στον Τομ Χανκς, ο οποίος αρνήθηκε λόγω της συμμετοχής του, εκείνη την περίοδο, στο “Forest Gump”. (Βέβαια λίγο αργότερα Κινγκ, Ντάραμποντ και Χανκς συνεργάστηκαν στο “The Green Mile”). 

Δεύτερος στην επιλογή ήταν ο Κέβιν Κόστνερ ο οποίος αρνήθηκε, πράγμα που αργότερα παραδέχτηκε πως μετάνιωσε. 

Σκέψεις μαζί με τον Τιμ Ρόμπινς υπήρχαν και για τους Νίκολας Κέιτζ, Τζόννυ Ντεπ και Τσάρλυ Σιν, ενώ για τον ρόλο του Ρεντ, επικρατέστεροι ήταν οι Κλιντ Ίστγουντ, Πωλ Νιούμαν και Ρόμπερτ Ρέντφορντ, μιας και το βιβλίο αναφέρεται σε αυτόν ως ένας μεσήλικας ιρλανδός με γκρίζα κόκκινα μαλλιά, αλλά ο σκηνοθέτης είχε εξαρχής στο μυαλό του τον Μόργκαν Φρίμαν. 

Ακόμα και το όνομα του Μπραντ Πιτ υπήρχε στο τραπέζι στον ρόλο του Τόμυ, αλλά δεν στάθηκε εφικτό.

Μεγάλη επιρροή για τον σκηνοθέτη υπήρξε η ταινία “Goodfellas” την οποία έβλεπε συνεχώς κατά την διάρκεια των γυρισμάτων. 

Τα εξωτερικά γυρίσματα έγιναν σε σωφρονιστικό ίδρυμα του Οχάιο, στα οποία όμως έγιναν κάποιες αλλαγές λόγω φθοράς και τα εσωτερικά έγιναν σε στούντιο, μιας και δεν συνέφερε την παραγωγή να κάνει ανακαίνιση στους χώρους που δεν είχαν διατηρηθεί καλά. 

Αρκετοί από τους κομπάρσους ήταν πραγματικοί πρώην κατάδικοι και οι υπόλοιποι ήταν κάτοικοι της γύρω περιοχής. 

Η τελευταία σκηνή αν και υποτίθεται πως δείχνει τον ειρηνικό ωκεανό, στην πραγματικότητα έχει γυριστεί στις παρθένες νήσους στην καραϊβική.

Στη σκηνή που ο Άντυ γεμίζει το όπλο και σε αυτήν που σκαλίζει το όνομά του στον τοίχο, γίνεται κοντινό πλάνο μόνο στα χέρια, τα οποία είναι στην πραγματικότητα τα χέρια του ίδιου του σκηνοθέτη, ο οποίος δεν μπορούσε να εξηγήσει πως ακριβώς ήθελε να αποτυπωθεί η σκηνή και έτσι το έδειξε.  

Οι φωτογραφίες του Φρίμαν ως νεαρού, στα χαρτιά του, είναι οι πραγματικές φωτογραφίες του μικρού του γιου Αλφόνσο, ο οποίος εμφανίζεται ελάχιστα και στην ταινία.  

Η σκηνή του με την μπάλα του μπέιζμπολ ήταν από τις πιο κουραστικές και διήρκησε 9 ολόκληρες ώρες.  

Η σκηνή με τον Άντυ να δυναμώνει την ένταση στο πικ-απ από τα μεγάφωνα, ήταν ιδέα και πρόταση του Τιμ Ρόμπινς.  

Για το τέλος ο σκηνοθέτης ήθελε κάτι διαφορετικό, δείχνοντας τον Ρεντ να μπαίνει στο λεωφορείο και να φεύγει ψάχνοντας το μέρος που του είχε πει ο Άντυ, όμως η εταιρεία ήθελε έναν πιο δραματικό τόνο με την συνάντηση των δυο πρωταγωνιστών, όπως και έγινε.

Ο Στήβεν Κινγκ έμεινε απόλυτα ικανοποιημένος από την μεταφορά, τονίζοντας πως έμοιαζε με μια μίξη από όλες τις ταινίες με φυλακές που είχε δει όταν ήταν μικρός.  

Αν και δεν τα πήγε καλά στις κινηματογραφικές αίθουσες, έσπασε τα ράφια των βίντεο κλαμπ φτάνοντας το Νο1 σε ενοικιάσεις για το 1995.  

Τα λεφτά που έκλεψε ο Άντυ στην ταινία δεν είναι καθόλου λίγα για την εποχή, που με τα σημερινά δεδομένα πλησιάζουν τα 2,500,000 $, όπως λίγα δεν ήταν και τα κέρδη που απέφερε η ταινία, η οποία με μπάτζετ 25,000,000$, έφτασε παγκοσμίως τα 58,500,000$.  

Αξιοσημείωτο είναι το ότι το 2007 δυο κρατούμενοι κατάφεραν να δραπετεύσουν από φυλακή των ΗΠΑ με παρόμοιο τρόπο, αλλά συνελήφθησαν ξανά.  

Το καλοκαίρι του 2009 έκανε πρεμιέρα η θεατρική παράσταση του έργου με μεγάλη επιτυχία.  

Για το τέλος να αναφέρουμε πως στην ιντερνετική βάση δεδομένων (IMDB), η ταινία βρίσκεται στη 1η θέση στην κατηγορία δράματος, της χρονιάς 1994, της δεκαετίας ’90-’99 και ως ταινιών όλων των εποχών.

ΤΑΙΝΙΑ :  THE SHAWSHANK REDEMPTION

ΕΙΔΟΣ :  ΔΡΑΜΑ

ΕΤΟΣ :  1994

ΧΩΡΑ :  ΑΜΕΡΙΚΗ

ΓΛΩΣΣΑ :  ΑΓΓΛΙΚΑ

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ :  FRANK DARABONT

ΣΕΝΑΡΙΟ : FRANK DARABONT

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ :  TIM ROBBINS, MORGAN FREEMAN, BOB GUNTON

ΔΙΑΡΚΕΙΑ :   140’ ΛΕΠΤΑ

ΠΛΟΚΗ :  Δυο φυλακισμένοι με την πάροδο των χρόνων θα αναπτύξουν μια δυνατή φιλία, θα βρουν παρηγοριά και τελικά λύτρωση μέσω ευπρεπών πράξεων.

ΚΡΙΤΙΚΗ:  Έχοντας διαβάσει το βιβλίο το οποίο είναι ένα από τα πιο δυνατά του Στήβεν Κινγκ και ας είναι μόλις 156 σελίδες, ομολογώ πως και η ταινία με άφησε το ίδιο ενθουσιασμένο. 

Είναι μια έξυπνη, συναρπαστική ταινία, πλούσια στην απόδοση χαρακτήρων, με τους πρωταγωνιστές να εκτελούν απλές, μα γεμάτες συναισθηματική φόρτιση ερμηνείες, με τίποτα ιδιαίτερο σαν σκηνικό μιας και σχεδόν ολόκληρη η ταινία είναι γυρισμένη στη φυλακή, αλλά με τόσο καλή αποτύπωση της υποτιθέμενης ζωής εκεί που δεν σε παραμυθιάζει, με τον καθορισμό και την κρούση αξιών, όπως ηθικής, δικαίου, αξιοπρέπειας, φιλίας. 

Ένας αγώνας για την ελευθερία, ο ορισμός της ελπίδας, μέσω της αφήγησης που εξιτάρει και κορυφώνει την αγωνία. Απλά μοναδική, απλούστερα κλασσική.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ :      9/10

                                Panos “The Mechanic’’