Κατηγορία : Θρίλερ
Διάρκεια : 92’ Λεπτά
Σκηνοθεσία : Luke Scott
Πρωταγωνιστούν : Kate Mara, Anya Taylor-Joy, Rose Leslie
Trailer : https://www.youtube.com/watch?v=Dc5BE8iwmHw
Πλοκή : Η Lee Weathers δουλεύει ως υπεύθυνη διαχείρισης ρίσκου για μία εταιρία που δημιουργεί τεχνητούς ανθρώπους. Μία μέρα, όμως, ένα πείραμα τους, η Morgan, παρουσιάζει δολοφονικές τάσεις. Η Lee πρέπει να έρθει σε επαφή με τη Morgan και να αποφασίσει εάν πρέπει να σταματήσει τη λειτουργία της ή όχι.
Κριτική : Σίγουρα επηρεασμένος και θέλοντας να τον διαδεχτεί επάξια, ο σκηνοθέτης Luke Scott, υιός του Ridley Scott (ο οποίος αναλαμβάνει την παραγωγή της παρούσας), καταπιάνεται στην πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία με το επιστημονικής φαντασίας/θρίλερ είδος. Συχνή πλέον η θεματολογία είτε της τεχνητής νοημοσύνης, είτε της παραλλαγής/μετατροπής του DNA. Μια υπόθεση που δεν συναντάμε πρώτη φορά, απασχολεί τον κινηματογράφο και ιντριγκάρει το κοινό και τείνει να κοντράρει την θεματολογία του διαστήματος στο επιστημονικής φαντασίας πεδίο.
Η ταινία είναι μικρή σε διάρκεια, με αργή ροή και όχι τόσο πλούσια ανάπτυξη, διατηρώντας όμως την αγωνιώδης ατμόσφαιρα, μη αναλώνοντας την ψυχολογική φόρτιση με αχρείαστα μεγαλεπήβολα εφέ. Οι χαρακτήρες δεν καταφέρνουν να δώσουν την απαραίτητη υπόσταση, πλην των Kate Mara και Paul Giamatti, με την Kate να κρατάει καίριο τον πρωταγωνιστικό ρόλο και τον Paul σε σύντομο κινηματογραφικό χρόνο να επιβεβαιώνει την υποκριτική του δυναμική.
Σε τέτοιες ταινίες διακρίνεις μια πάλη που συνηθίζει να κάνει λόγο για ηθική, συχνά με δογματικό τρόπο και χωρίς ευρύτητα πνεύματος. Η δημιουργία τεχνητής ζωής προκαλεί ερωτήματα του αν τελικά χαρακτηριστικά όπως η λογική, η ανθρωπιά, τα συναισθήματα, αποτελούν μοναδικό προνόμιο των φυσικών ανθρώπων και αν γεννιόμαστε ατόφιοι χαρακτήρες ή με βάση τα όποια βιώματα μας πλαθόμαστε συνεχώς. Από την μεριά της τεχνητής πλευράς όμως είναι κατανοητό και λογικό πως η ζωή είναι πολύτιμη και το σημαντικότερο αγαθό και δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να την στερήσει με οποιοδήποτε κόστος.
Αν και το πρώτο μέρος είναι καθαρά ψυχολογικού ενδιαφέροντος, στο δεύτερο ευχάριστα διαλλάσσεται σε ένα βίαιο θρίλερ με ένα ανατρεπτικό τέλος που αλλάζει τα δεδομένα. Σίγουρα θα μπορούσε να αναπτυχθεί περισσότερο, αλλά μένεις ικανοποιημένος με αυτό που σου προσφέρει.
Πλοκή : Η Lee Weathers δουλεύει ως υπεύθυνη διαχείρισης ρίσκου για μία εταιρία που δημιουργεί τεχνητούς ανθρώπους. Μία μέρα, όμως, ένα πείραμα τους, η Morgan, παρουσιάζει δολοφονικές τάσεις. Η Lee πρέπει να έρθει σε επαφή με τη Morgan και να αποφασίσει εάν πρέπει να σταματήσει τη λειτουργία της ή όχι.
Κριτική : Σίγουρα επηρεασμένος και θέλοντας να τον διαδεχτεί επάξια, ο σκηνοθέτης Luke Scott, υιός του Ridley Scott (ο οποίος αναλαμβάνει την παραγωγή της παρούσας), καταπιάνεται στην πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία με το επιστημονικής φαντασίας/θρίλερ είδος. Συχνή πλέον η θεματολογία είτε της τεχνητής νοημοσύνης, είτε της παραλλαγής/μετατροπής του DNA. Μια υπόθεση που δεν συναντάμε πρώτη φορά, απασχολεί τον κινηματογράφο και ιντριγκάρει το κοινό και τείνει να κοντράρει την θεματολογία του διαστήματος στο επιστημονικής φαντασίας πεδίο.
Η ταινία είναι μικρή σε διάρκεια, με αργή ροή και όχι τόσο πλούσια ανάπτυξη, διατηρώντας όμως την αγωνιώδης ατμόσφαιρα, μη αναλώνοντας την ψυχολογική φόρτιση με αχρείαστα μεγαλεπήβολα εφέ. Οι χαρακτήρες δεν καταφέρνουν να δώσουν την απαραίτητη υπόσταση, πλην των Kate Mara και Paul Giamatti, με την Kate να κρατάει καίριο τον πρωταγωνιστικό ρόλο και τον Paul σε σύντομο κινηματογραφικό χρόνο να επιβεβαιώνει την υποκριτική του δυναμική.
Σε τέτοιες ταινίες διακρίνεις μια πάλη που συνηθίζει να κάνει λόγο για ηθική, συχνά με δογματικό τρόπο και χωρίς ευρύτητα πνεύματος. Η δημιουργία τεχνητής ζωής προκαλεί ερωτήματα του αν τελικά χαρακτηριστικά όπως η λογική, η ανθρωπιά, τα συναισθήματα, αποτελούν μοναδικό προνόμιο των φυσικών ανθρώπων και αν γεννιόμαστε ατόφιοι χαρακτήρες ή με βάση τα όποια βιώματα μας πλαθόμαστε συνεχώς. Από την μεριά της τεχνητής πλευράς όμως είναι κατανοητό και λογικό πως η ζωή είναι πολύτιμη και το σημαντικότερο αγαθό και δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να την στερήσει με οποιοδήποτε κόστος.
Αν και το πρώτο μέρος είναι καθαρά ψυχολογικού ενδιαφέροντος, στο δεύτερο ευχάριστα διαλλάσσεται σε ένα βίαιο θρίλερ με ένα ανατρεπτικό τέλος που αλλάζει τα δεδομένα. Σίγουρα θα μπορούσε να αναπτυχθεί περισσότερο, αλλά μένεις ικανοποιημένος με αυτό που σου προσφέρει.
Βαθμολογία : 6,5/10
Panos "The Mechanic"
#cinethismos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου